อารีอารอบ หมายถึง ว. มีใจเผื่อแผ่ทั่วไป.
น. ต้นชมพู่นํ้าดอกไม้. (ช.).
[อาลบ, อาละปะนะ] น. การพูด, การสนทนา, การเรียก, การทักทาย;ในไวยากรณ์ หมายถึง คําที่ใช้เรียกหรือทักทายผู้ที่ตนจะพูดด้วย เช่น'นายแดง แกจะไปไหน' คํา 'นายแดง' เป็นอาลปนะ. (ป., ส.).
[อาลบ, อาละปะนะ] น. การพูด, การสนทนา, การเรียก, การทักทาย;ในไวยากรณ์ หมายถึง คําที่ใช้เรียกหรือทักทายผู้ที่ตนจะพูดด้วย เช่น'นายแดง แกจะไปไหน' คํา 'นายแดง' เป็นอาลปนะ. (ป., ส.).
ก. ทําเกะกะระราน, แสดงอาการดุร้าย เอะอะตึงตัง หรือคลุ้มคลั่ง,เช่น เมาสุราอาละวาด ช้างตกมันอาละวาด.
น. ผู้ทําหน้าที่ทางหนังสือในราชสํานัก.
น. การเห็น, การสังเกต. (ส.).
ก. ห่วงใย, พัวพัน, ระลึกถึงด้วยความเสียดาย. น. ความห่วงใย,ความพัวพัน, ความระลึกถึงด้วยความเสียดาย. (ป., ส. อาลย).